دانشمندان مواد شیمیایی موجود در ادرار را که مربوط به مثانه ی بیش فعال است، شناسایی کردند

21فوریه 2020 - میلیون ها نفر در نهایت ممکن است به لطف تحقیقات جدید، از شرمساری و انزوای شدید ناشی از خیس کردن خود رهایی یابند .از هر 5 نفر یک نفر از اختلال در دستگاه ادراری پایینی که به مثانه بیش فعال شناخته می شود، رنج می برد. این بیماری برای برخی به معنای عدم توانایی در نگه داشتن ادرار، نیاز به مراجعه ی مکرر به توالت یا بیدار شدن مکرر در شب برای خالی کردن مثانه است.

برخی از آنها از پوشک های بهداشتی یکبار مصرف استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر نگران این هستند که حتی با لباس های جاذب، بوی ادرار بدهند، بنابراین ترجیح می دهند که در خانه بمانند.

اکنون دانشمندان دانشگاه پورتسموث، موادی را در ادرار را شناسایی کرده اند که تنها در ادرار افرادی با بیش فعالی مثانه دیده می شود. قدم بعدی ابداع ابزارهایی مشابه با تستهای آزمایش بارداری است تا بتوان وجود این نشانگرهای شیمیایی را تایید یا رد کرد. چنین وسیله ای نیاز به آزمایشات بالینی 12-24 ماهه دارد اما نتایج اولیه دلگرم کننده هستند.

دکتر جان یانگ و دکتر سپینود فیروزمند، هر دو از دانشکده داروسازی و علوم پزشکی پورتسموث ، تحقیقات خود را در مجله ی Scientific Reports از انتشارات  Natureمنتشر کردند.

دکتر یانگ رهبر این تحقیق، اظهار داشت: اولین قدم شناسایی مواد شیمیایی موجود در ادرار بود که اختصاصا در ادرار افراد مبتلا به بیش فعالی مثانه یافت شود. مرحله بعدی تهیه وسایل مورد نیاز برای پزشکان عمومی، داروخانه ها و خانه های سالمندان یا مراکز مراقبت های بهداشتی است که کاربرد آن ساده و دقیق باشد و نیازی به ارسال آنها به آزمایشگاه برای پردازش نباشد.

در صورت موفقیت، این امر باعث می شود که میلیون ها بیمار از پروسیجرهای دردناک و انتظار طولانی مدت برای تشخیص، نجات یابند. همچنین، در بودجه ی سیستمهای خدمات درمانی ملی(NHS) ، میلیون ها پوند صرفه جویی می شود.

دکتر یانگ گفت: این اولین قدم برای تغییر زندگی میلیون ها نفر از مردم است که در انزوا رنج می برند، و از بیرون رفتن یا حتی صحبت کردن در مورد شرایط خود بسیار خجالت زده اند. اگر آزمایشات بالینی این ابزار سریعتر آغاز شود، تشخیص و درمان این بیماری خیلی زودتر آغاز می شود.

اختلالات ادراری 20 درصد از کل جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. تا سن 50 سالگی، از هر سه نفر یک نفر دچار اختلال ادراری می شود.تشخیص مثانه بیش فعال - هنگامی که بیمار نیاز به ادرار کردن زیاد دارد و گاهی اوقات شلوار خود را خیس می کند - در بهترین حالت یک فرآیند دست و پا گیر است. پزشکان ابتدا باید ابتلای فرد به طیف گسترده ای از بیماری ها و شرایط ممکن که دارای علائم مشابهی هستند، از جمله برخی سرطان ها، دیابت نوع 2، سیستیت و عفونت مجاری ادراری، را رد کنند. یکی از این آزمایشات تهاجمی و دردناک است و برای هر نفر، 1000 پوند هزینه دارد. درمان هر بیماری ممکن است بسیار متفاوت باشد. برخی از آزمایشات در ارائه ی نتیجه، واضح و دقیق نیستند، و همین امر جستجوی پزشکان برای تشخیص علت این مشکل را طولانی تر می کند.

این شرایط می تواند آنقدر از نظر تشخیصی پیچیده باشد که سلامتی بیماران اغلب تا رسیدن به نتایج نهایی، بدتر می شود.

آزمایش نوار ادرای (dipstick test) که دکتر یانگ و همکارانش پیشنهاد کرده اند حدود 10 پوند هزینه دارد و چند دقیقه طول می کشد تا یک نتیجه ی دقیق، ارائه دهد.بدین ترتیب، درمان می تواند مدت ها قبل از اینكه علائم ناتوان كننده، بیمار را مجبور به پوشیدن محصولات بهداشتی كند یا مانع از حضور او در مجامع عمومی گردد، شروع شود.

دکتر یانگ گفت: این تست به اندازه ی تست بارداری ساده است. درمان مؤثر، درمانی زودهنگام است. در صورت عدم درمان، مثانه می تواند تغییر کند. رشد اعصاب اضافی، رگ های خونی و سلول ها می تواند آن را از قبل کوچکتر کند. این اصلا خوب نیست که میلیون ها نفر مجبور شوند خود را از حضور در اجتماعات محروم کرده و در خانه هایشان محبوس شوند و از هرگونه تعامل اجتماعی باز بمانند، به دلیل شرایطی که اگر زودتر تشخیص داده می شد و درمان آن زودتر آغاز می شد، می توانست به چنین عواقبی نیانجامد.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20200221/Scientists-identify-chemicals-in-urine-that-are-specific-to-overactive-bladder.aspx